Αυτορρύθμιση

Είναι πολύ σημαντικό ένα παιδί να εκπαιδεύσει τις δεξιότητες που   χρειάζεται για την αυτορρύθμιση του.

Δεξιότητες που θα το βοηθήσουν να οργανωθεί, να αναγνωρίζει και να  ελέγχει τα συναισθήματα του και να προβλέπει συμπεριφορές που πιθανόν θα προκύψουν από αυτά.

Αυτές οι δεξιότητες μπορούν να αποκτηθούν από μικρή ακόμη ηλικία και πριν το παιδί πάει σχολείο, θέτοντας οι γονείς  σαφή όρια και κανόνες στη καθημερινότητα του παιδιού.  Πρωταρχικό είναι ο χώρος που ζει και κινείται το παιδί, το δωμάτιό του και γενικά ο χώρος του σπιτιού να είναι έτσι οργανωμένος και τακτοποιημένος ώστε να προωθεί την ανεξαρτησία του και να μην είναι διασπαστικός.

Τα παιχνίδια του δε χρειάζεται να είναι σκορπισμένα ή απλωμένα παντού ή ριγμένα όλα μαζί σε καλάθια αλλά να είναι ταξινομημένα σε κουτιά , ντουλάπια, συρτάρια ή σε ό,τι άλλο εξυπηρετεί την τακτοποίηση τους και την ξεκάθαρη πρόσβαση τους.

Να του είναι ξεκάθαρη η καθημερινή του ρουτίνα: 

Πρωινό ξύπνημα, βούρτσισμα δοντιών, πλύσιμο, ντύσιμο, πρωινό και μετά σχολείο. Εκεί, να ξέρει το καθημερινό πρόγραμμα του και μετά το σχολείο να έχει επίσης σαφές πρόγραμμα όπως πλύσιμο χεριών, φαγητό , ξεκούραση, παιχνίδι ή εξωσχολικές δραστηριότητες.

Ο βραδινός ύπνος να γίνεται σε συγκεκριμένη ώρα ,χωρίς να παραβιάζεται αυτό , με εξαιρέσεις πάντα, γιατί ένα παιδί μικρής ηλικίας πρέπει να ξεκουράζεται επαρκώς και να κοιμάται τις σωστές ώρες ώστε να έχει επαρκή συγκέντρωση προσοχής κατά τη διάρκεια της μέρας. 

• Ένα πολύ σημαντικό θέμα είναι να έχει όρια διακριτά στη χρήση των κινητών, ταμπλέτας ή ηλεκτρονικών υπολογιστών που είναι πολύ διαδεδομένα πλέον και στις μικρές ηλικίες.
•     Η εξάσκηση στην εκτελεστική ικανότητα  του παιδιού και γενικότερα στο να μπορεί να αφοσιωθεί κάθε φορά στην εκτέλεση μιας ενέργειας συγκεντρώνοντας εκεί την προσοχή του, είναι επίσης σημαντική για το παιδί. 
• Για να βοηθήσουμε ένα παιδί να συγκεντρωθεί είτε δυσκολεύεται είτε όχι, καλό είναι να του παρέχουμε κίνητρα, δραστηριότητες που να του προκαλούν ενδιαφέρον ώστε να αφοσιωθεί σε αυτές.

Στα παιδιά με ΔΕΠ-Υ η κατάκτηση των δεξιοτήτων αυτορρύθμισης απαιτεί περισσότερο χρόνο και χρειάζεται η παρέμβαση ειδικού παιδαγωγού, εργοθεραπευτή ή λογοθεραπευτή ή όλων μαζί αυτών, ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε παιδιού.

• Ένας  πολύ αποτελεσματικός τρόπος εξάσκησης δεξιοτήτων αυτορρύθμισης είναι το ομαδικό παιχνίδι.

 Εκεί μαθαίνει να χάνει και να κερδίζει και να εκτιμά και τα δύο. 

Μαθαίνει να διεκδικεί, να παίρνει πρωτοβουλία, να βάζει τα όρια του στους άλλους και να μη ξεπερνά τα δικά του.

Μαθαίνει να σέβεται το χώρο και τα όρια του άλλου.

Μαθαίνει να έχει υπομονή , περιμένει τη σειρά του και ακόμη κι όταν είναι ανυπόμονο να το εκφράζει με σωστό τρόπο.

 Μαθαίνει  ότι πρέπει να ολοκληρώνει μια δραστηριότητα, μια ενέργεια που κάνει χωρίς να διακόπτεται από εξωτερικούς παράγοντες.

 Εκπαιδεύεται στο να μπορεί να προβλέψει ότι εάν μιλήσει άσχημα ή βρίσει αυτό θα έχει συνέπειες είτε στο σχολείο είτε γίνει στο σπίτι ή οπουδήποτε αλλού. 

Άλλες δεξιότητες αυτορρύθμισης που μπορεί να κατακτήσει ένα παιδί είναι:

 να έχει αυτοέλεγχο, να μην αντιδρά υπερβολικά άσχημα  όταν συμβαίνει κάτι που ήταν εκτός προγράμματος, πχ έχασε ένα παιχνίδι και κλαίει υπερβολικά κάνει χαμό, ή πάει σε ένα πάρτι γενεθλίων και κάνει ζημιές.

να αναλαμβάνει τις ευθύνες του όταν χρειάζεται και να μη τις φορτώνει σε άλλους. Να  το παραδέχεται όταν φταίει και εάν χρειαστεί να ζητάει συγνώμη.

να προσαρμόζεται με αποδεκτό τρόπο στις αλλαγές, ένα παράδειγμα : σήμερα θα πήγαιναν εκδρομή με τους γονείς στη θάλασσα αλλά έβρεχε πολύ και δεν πήγανε. Πρέπει το παιδί να μπορεί να αποδεχτεί την ακύρωση της εκδρομής χωρίς υπερβολικές αντιδράσεις.

να μπορεί να σκεφτεί από μόνο του και να βάλει σε σειρά τα καθήκοντα-υποχρεώσεις του κατά τη σχολική ζωή. Τι θα μπορούσαν να είναι αυτά:

🌟 Ας αναφέρω ενδεικτικά ότι ένα καθήκον του παιδιού είναι να ετοιμάζει την σχολική τσάντα για την επόμενη μέρα. Αυτό προϋποθέτει να σκεφτεί ότι πρέπει να δει το πρόγραμμα του σχολείου, να βάλει μέσα στην τσάντα όσα βιβλία και υλικό χρειάζεται και να βγάλει αυτά που δεν χρειάζονται. Να ελέγξει εάν έχει όλα τα σύνεργα της κασετίνας του, να δει εάν χρειάζεται πχ. χαρτομάντηλα ή αντισηπτικό και εάν δεν έχει να το ζητήσει από τη μαμά.

🌟 Να φροντίσει να κάνει ό,τι εργασίες έχει για το σπίτι χωρίς να περιμένει από τη μαμά να ανοίξει αυτή τη τσάντα και να οργανώσει το παιδί.

 Οι γονείς δεν πρέπει να ‘διευκολύνουν’ το παιδί σε καθήκοντα – δραστηριότητες που μπορεί το ίδιο το παιδί να ανταπεξέλθει γιατί έτσι θα είναι πάντα εξαρτημένο από άλλους. Είναι διαφορετικό να βοηθήσουν το παιδί όπου δυσκολεύεται και διαφορετικό να εκτελούν οι ίδιοι αυτό που κανονικά αντιστοιχεί στο παιδί.

Οι γονείς είναι αυτοί που πρέπει να θέσουν κανόνες και να τους τηρούν πρώτα απ’ όλα οι ίδιοι, ώστε το παιδί να μην αντιδρά αρνητικά όταν χρειάζεται να τους εφαρμόσει.

💡 Σημαντικό είναι επίσης το παιδί να εκπαιδευτεί από νωρίς στους τρόπους ευγένειας. Πρώτα ξεκινά η αγωγή από το σπίτι και μετά συμπληρώνεται και εμπλουτίζεται στο σχολείο.

Αυτά  θα έχουν ως αποτέλεσμα να γίνει ένας λειτουργικός και παραγωγικός μαθητής και αργότερα ένας αξιόλογος ενήλικας και ένα οργανωμένο, ανεξάρτητο άτομο με αυτοπεποίθηση και αυτονομία που θα μπορεί να επιβιώσει σε όλες τις δυσκολίες-αντιξοότητες που θα συναντήσει.

Ακολουθήστε με στο Instagram